ŻĄDZA WŁADZY, POTRZEBA MIŁOŚCI, DĄŻENIE DO SPRAWIEDLIWOŚCI - CZY COŚ JESZCZE ?

W dzisiejszych czasach wielu z nas kieruje się w swoim życiu licznymi motywami, które pomagają nam osiągnąć zamierzony cel. Według mnie można do tego zaliczyć pozytywne i trochę mniej pozytywne motywy, jak np.: żądza władzy, potrzeba miłości oraz dążenie do sprawiedliwości. Ale czy trzeba do tego coś jeszcze? W mojej pracy pragnę zająć się powyższymi motywami ukazanymi w przykładowej literaturze.

Jednym z wymienionych motywów jest żądza władzy. W literaturze często poruszany jest motyw władzy, do której dąży się za wszelką cenę. Przykładem osoby, która się nim kierowała w swoim postępowaniu może być Balladyna – główna postać dramatu Juliusza Słowackiego. To właśnie jej wygórowana ambicja i żądza władzy doprowadziły do zabójstwa swoich najbliższych. Nie kochała ani matki, ani siostry. Nie wiedziała co to odpowiedzialność, wrażliwość i opiekuńczość. Aby dojść do władzy u boku księcia Kirkora, dopuszczała się świadomych morderstw niewinnych ludzi, którzy stali na jej drodze do przejęcia władzy. Sądzę, iż postąpiła źle, bo „władała” nią żądza władzy. Była gotowa zrobić wszystko, by być królową. Bezwzględne dążenie do władzy zgubiło ją tak, jak i innych, którzy próbowali osiągnąć swój cel za wszelką cenę. Balladynę za jej wszystkie uczynki trafił piorun. Właśnie w przedstawiony powyżej sposób nie powinien postępować człowiek! Normalna osoba przecież nie zabija ludzi po to, by być na szczycie władzy !

Kolejnym motywem, którym kieruje się większość ludzi, a zwłaszcza nastolatków w swoim postępowaniu - w obecnych czasach jest potrzeba miłości. Miłość- uczucie najpiękniejsze i najtrudniejsze. Głębokie i piękne, potrafi dać radość i szczęście, ale potrafi i zabić. Tutaj ponownie przykładem może być Balladyna.
Za wszelką cenę rywalizowała ze swoją siostrą Aliną o względy Kirkora. Niestety, aby zdobyć miłość jej ukochanego, przyczyniła się do zabójstwa siostry. Z kolei ukazaną w utworze Sofoklesa pt. „Antygona” miłość można rozpatrywać dwojako: jako wszechpotężne uczucie będące motorem działań bohaterów, ale jednocześnie prowadzące do ich zguby. Zarówno Antygona, jak i Hajmon kochali się tak silnie, że postanowili ponieść ofiarę ze swojego życia, choć każde w innym rozumieniu. Każdy z nas potrzebuje miłości, ale nie można dążyć do tego „po trupach”.  W ten oto sposób nie zdobędziemy serca ukochanej osoby, która jest dla nas bardzo ważna.

Kolejnym, ale za to bardzo pozytywnym motywem jest dążenie do sprawiedliwości. Tu dość istotnym przykładem jest Antygona. Zaparcie dążyła do godnego pochówku jej brata, zgodnie z prawami boskimi. Czułaby się źle, gdyby pochowano jej brata bez poszanowania jego godności i tradycji boskich. Zaś przykład Balladyny udowadnia to, że w literaturze jak i w prawdziwym życiu każdy ponosi karę za to, co zrobił. Jeśli to nie będzie sprawiedliwość wymierzona przez ludzi, to będzie to sprawiedliwość Boża. Współcześnie także można spotkać się z tym, że ludzie dążą do sprawiedliwości, poprzez różnego rodzaju strajki, czy też protesty. Starają się walczyć o sprawiedliwość, tam, gdzie jej nie ma .

Podsumowując, ówcześni ludzie kierują się żądzą władzy, potrzebą miłości i dążeniem do sprawiedliwości. Myślę, że nie trzeba tu nic więcej dodawać, ale jeśli chodzi o żądzę władzy, to nie można absolutnie dążyć do niej płacąc za to często czyimś życiem lub działając na czyjąś niekorzyść. Władca nigdy nie będzie perfekcyjny i nie ustrzeże się błędów, ale musi widzieć granicę pomiędzy rządzeniem dla dobra ogółu, a dla własnej korzyści. Potrzeba miłości przejawia się wówczas, gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile. Czujemy się wówczas szczęśliwi i potrzebni drugiej osobie. Ponadto każdy z nas ma przecież prawo kierować się wieloma innymi motywami, których w mojej pracy nie uwzględniłam. Jednak nie możemy kierować się nimi wówczas, gdy mógłby poczuć się urażony  lub ucierpieć na tym drugi człowiek.

JULIA DULSKA KL.II B