oraz najbardziej znienawidzona 
przez uczniów forma wypowiedzi. Kto by powiedział - taka konkretna, ścisła wypowiedź - ROZPRAWA - a tyle uczuć, emocji. W takim razie - kilka praktycznych rad:- po pierwsze - nie bój się rozprawki
- po drugie - czytając polecenie, pomyśl, co sądzisz na rozprawkowy temat, ale nie w kontekście: "głupi" "trudny" "nic nie wiem", ale w kontekście, co sądzisz o zjawisku, które masz uzasadnić
- po trzecie - poszukaj przykładów w literaturze (egzaminatorzy to lubią), nie zapomnij o tekstach źródłowych w arkuszu (jeśli przyszło Ci zdawać egzamin)
- po czwarte - w brudnopisie zrób pionową kreskę i po lewej stronie zapisz ARGUMENTY (są dość ogólne, raczej nie zawierają tytułów ani imion czy nazwisk bohaterów; argumenty nazywają jakieś zjawiska, ukazują ich przyczyny), a po prawej napisz PRZYKŁADY ( są BARDZO KONKRETNE - tu są tytuły, nazwiska, daty)
- po piąte - pisz, pamiętając, że wreszcie możesz poszaleć z własnym ego, bo to jest TWOJE zdanie, opinia, sąd, więc podkreślaj to wielokrotnie; we wstępie wprowadź do zagadnienia, wyjaśnij, o czym będziesz pisać, a przykłady OMAWIAJ w kilku zdaniach i to okropnie KONKRETNYCH, czyli NIE LEJ WODY ani nie wspominaj, że "gdzieś" "kiedyś" "ktoś" "pewien", bo to nie brzmi konkretnie tylko mówi oceniającemu: "O rety, ten/ta tu zupełnie nie wie, o czym ma pisać, a w głowie tylko pustka"
- po szóste - pamiętaj, że wstęp musi zawierać sprecyzowaną jasno tezę lub postawioną hipotezę, a podsumowanie (odpowiednio) albo potwierdzoną tezę, albo rozwiązaną/wyjaśnioną hipotezę
-po ostatnie - PAMIĘTAJ - to nie jest przemówienie, więc nie zwracaj się do nikogo !!!!! i tak Ci nie odpowie, a oceniający napisze: "Praca niezgodna z formą rozprawki - czyli z poleceniem - ndst lub 0 pkt"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz