Empatia

Empatia... takie modne słowo, bo przecież teraz warto się nią cechować. Tylko co się kryje pod tym pojęciem? Wg "Słownika języka polskiego" empatia to: «umiejętność wczuwania się w stan wewnętrzny drugiej osoby» Proste? http://www.youtube.com/watch?v=YHcMqAKuz9o

Samopoczucie

Źle Ci?... Masz doła?... Nikt Ciebie nie rozumie?... Poczytaj bloga: zorkownia.blogspot.com
Może spojrzysz na wszystko inaczej...

Rozprawka

Najkrótsza definicja rozprawki - miłość autorów egzaminów gimnazjalnych  oraz najbardziej znienawidzona     przez uczniów forma wypowiedzi. Kto by powiedział - taka konkretna, ścisła wypowiedź - ROZPRAWA - a tyle uczuć, emocji. W takim razie - kilka praktycznych rad:
- po pierwsze - nie bój się rozprawki
- po drugie - czytając polecenie, pomyśl, co sądzisz na rozprawkowy temat, ale nie w kontekście: "głupi" "trudny" "nic nie wiem", ale w kontekście, co sądzisz o zjawisku, które masz uzasadnić
- po trzecie - poszukaj przykładów w literaturze (egzaminatorzy to lubią), nie zapomnij o tekstach źródłowych w arkuszu (jeśli przyszło Ci zdawać egzamin)
- po czwarte - w brudnopisie zrób pionową kreskę i po lewej stronie zapisz ARGUMENTY (są dość ogólne, raczej nie zawierają tytułów ani imion czy nazwisk bohaterów; argumenty nazywają jakieś zjawiska, ukazują ich przyczyny), a po prawej napisz PRZYKŁADY ( są BARDZO KONKRETNE - tu są tytuły, nazwiska, daty)
- po piąte - pisz, pamiętając, że wreszcie możesz poszaleć z własnym ego, bo to jest TWOJE zdanie, opinia, sąd, więc podkreślaj to wielokrotnie; we wstępie wprowadź do zagadnienia, wyjaśnij, o czym będziesz pisać, a przykłady OMAWIAJ w kilku zdaniach i to okropnie KONKRETNYCH, czyli NIE   LEJ   WODY ani nie wspominaj, że "gdzieś" "kiedyś" "ktoś" "pewien", bo to nie brzmi konkretnie tylko mówi oceniającemu: "O rety, ten/ta tu zupełnie nie wie, o czym ma pisać, a w głowie tylko pustka"
- po szóste - pamiętaj, że wstęp musi zawierać sprecyzowaną jasno tezę lub postawioną hipotezę, a podsumowanie (odpowiednio) albo potwierdzoną tezę, albo rozwiązaną/wyjaśnioną hipotezę
-po ostatnie - PAMIĘTAJ - to nie jest przemówienie, więc nie zwracaj się do nikogo !!!!! i tak Ci nie odpowie, a oceniający napisze: "Praca niezgodna z formą rozprawki - czyli z poleceniem - ndst lub 0 pkt"

Różnorodne są motywy ludzkiego postępowania

      Człowiek w swym życiu kieruje się różnymi motywami, które skłaniają go do nie zawsze właściwych postępowań. Motywy, które przeważają to żądza władzy, pragnienie miłości i potrzeba sprawiedliwości. Możemy je znaleźć zarówno w literaturze, jak również w życiu codziennym.

      Jednym z motywów jest żądza władzy, która często staje się najważniejszą wartością człowieka. Ludzie smakując władzy, stają się od niej uzależnieni i zrobią wszystko, by jej nie stracić. Przykładem może być ,,Balladyna” Juliusza Słowackiego, która za wszelką cenę stara się zdobyć władzę. Po wielu staraniach osiąga sukces, zabijając przy tym swoich najbliższych. Żądza władzy jest tak wielka, że nie zdaje sobie sprawy ze swoich czynów. Balladyna marzy o lepszym życiu, irytują ją codzienne, przyziemne czynności. Nie zwraca uwagi na uczucia innych, tylko dąży do swojego celu, który jest dla niej wszystkim. Z kolei w utworze „Antygona” poznajemy króla Kreona, stającego przed ciężkim wyborem - pozostać wiernym swoim obowiązkom jako władcy czy ocalić bliską dla niego osobę. Jednak dla Kreona władza jest ważniejsza od rodziny.

      Następnym motywem jest pragnienie miłości. Człowiek, by zyskać uczucie drugiej osob,y jest w stanie zrobić wszystko i poświęcić się. Przykładem może być postać Aliny w „Balladynie” Słowackiego. Dziewczyna daje z siebie wszystko w konkursie o ukochanego. Inny przykład stanowi „Antygona” Sofoklesa, w której także występuje wątek miłosny. Hajmon, narzeczony Antygony popełnia samobójstwo z tęsknoty za ukochaną, która wcześniej także odbiera sobie życie. Matka Hajmona, nie mogąc pogodzić się z utratą syna, zabija się. Kolejny obraz miłości widzimy w trenach Kochanowskiego, poświęcającego je zmarłej córeczce, Urszuli. Mężczyzna tęskni za nią i zrobiłby wszystko by ją jeszcze raz zobaczyć. Patrząc na jej stare ubrania wspomina czasy, w których jeszcze żyła. Jego dzieła są prawdziwym dowodem miłości ojca do córki.

      Kolejnym motywem, którym człowiek się kieruje jest potrzeba sprawiedliwości. Występuje ona w utworze Sofoklesa, gdzie Antygona musi wybrać pomiędzy sprawiedliwością bożą, a ludzką. Kobieta uważa że prawa boskie są ważniejsze od ludzkich i decyduje się na pochówek ukochanego brata. Przykład potrzeby sprawiedliwości znajdujemy w „Balladynie”. Król Kirkor robi wszystko by zwrócić Pustelnikowi-prawowitemu królowi, koronę. Ostatnia scena pokazuje nam że dobro zwycięża.

      Podsumowując, ludzie kierują się różnymi motywami w życiu do, których przede wszystkim należy pragnienie miłości, sprawiedliwości i władzy. Motywy te można zaobserwować we wspomnianych wyżej utworach m.in. Sofoklesa i Słowackiego. Jedną z najważniejszych wartości jest władza, którą chce osiągnąć każdy człowiek. Obok władzy dominuje także pragnienie miłości, która jest ważna w życiu każdego z nas, a ostatni motyw to potrzeba sprawiedliwości, każdy z nas pragnie aby dobro przeważało nad wszystkim. Powinniśmy pamiętać o tym by nie podejmować pochopnych decyzji i mieć na uwadze uczucia innych. 

Julia Tabert kl. IIe

Ludzkie motywy postępowania na ścieżkach do celów

               W dzisiejszym świecie ludzie często dążą do wyznaczonych sobie celów za wszelką cenę. Nie uważam, że to źle, ale często ta cena jest o wiele większa niż gotowi byliśmy zapłacić. Kiedy jednak coś zaczynamy, z reguły też to kończymy.

         Jakie motywy kierują naszymi postępowaniami? Co decyduje o tym, że często decydujemy się postąpić niegodziwie, albo popełnić niedozwolone czyny?

          Żądza władzy jest częstym powodem czynów niemoralnych popełnionych przez człowieka. Ludzie chcąc dojść do władzy, często deprawują sami siebie i innych ze swojego otoczenia. Przykładem tego jest Balladyna, główna bohaterka dramatu Słowackiego postanawia zdobyć panowanie. Nie jest to jednak takie łatwe; po drodze musi znaleźć wpływowego męża, zabijając przy tym własną siostrę, następnie wykorzystać kogoś do pomocy, oraz wyeliminować przeciwników. Z początku nieświadoma tego, że zabiła własną siostrę Alinę, wkrótce jednak odkrywa w sobie mroczną naturę i zabija każdego na swojej drodze do władzy. Ona wie, że z tej drogi nie ma już powrotu, a jednak świadomie nią kroczy. Uważam, że jest to typowy przykład człowieka zdeprawowanego i skorumpowanego do kości, gotowego uczynić wszystko by osiągnąć swój cel – zdobyć władzę.

              Myślę, że nie zawsze to zło musi kierować ludźmi. Czasem znajdą się tacy, którzy są gotowi przeciwstawić się zwierzchnikom jeśli kroczą złą ścieżką. Idealnym przykładem tego jest Antygona z dramatu Sofoklesa, która nie zgadza się z wyrokiem Kreona i stara się pochować zwłoki brata, które niechybnie zostały skazane na potępienie. Dziewczyna wie, że nie wróży to nic dobrego, ale mimo wszystko postępuje tak jak podpowiada jej serce. Ratuje martwe ciało od zatracenia i jest gotowa ponieść konsekwencje. Mimo iż ciągnie to za sobą jeszcze więcej śmierci, Antygona pokazuje, że dobra wola i miłość potrafią wiele zdziałać i nie należy ich prowokować.

               Jestem przekonany, iż często na motywy naszego postępowania wpływają naprawdę drobnostki i nie powinniśmy przekreślać naszych celów z powodu niepowodzeń, lub też nadkładać starań by je osiągnąć czyniąc tym samym zło. Czasem, kiedy z czegoś zrezygnujemy, z czasem widzimy, że postąpiliśmy dobrze. Nie powinna nas zaślepiać chciwość, żądza władzy, chęć zemsty; powinniśmy wiedzieć, kiedy okazać dobroć i wyrozumiałość, kiedy łaskę, a kiedy po prostu zakończyć nasze działania. Gdyż każdy fałszywy ruch, może przerodzić się w coś znacznie gorszego co sprowadzi nas na złą drogę.

            Uważam, że to tylko i wyłącznie sam człowiek zdecyduje jaką drogę obierze oraz jakimi motywami się pokieruje. Tak naprawdę to tylko nasza sprawa czy rozsądek weźmie nad nami górę, czy może inne cechy...

Robert Płachta Kl. II D

Żądza władzy, potrzeba miłości, dążenie do sprawiedliwości- główne motywy postępowania człowieka

            Na początku tej rozprawki napiszę czym według mnie są tak zwane „ motywy postępowania człowieka”. Uważam, że są to uczucia, emocje oraz wydarzenia, które wpływają na zachowanie, przyszłość i charakter osoby, która ich doświadczyła. Moim zdaniem w dzisiejszych czasach wiele osób kieruje się: władzą, miłością, bogactwem i sprawiedliwością itp. Dlatego sądzę, że każdy człowiek nie może żyć bez miłości, pragnie władzy i bogactwa oraz potrzebuje sprawiedliwość.

            Mój pierwszy argument brzmi: nie można oszukiwać samego siebie, że nikt nas nie kocha, bo zawsze znajdzie się osoba, która miłuje nas bezinteresownie. Idealnym przykładem na potwierdzenie tego przykładu może być główny bohater serii książek pt.: „ Harry Potter”. Ponieważ chłopak ten straciła rodziców i był wychowywany  przez ciotkę i wujka, którzy go nie znosili. Mogłoby, więc wydawać się, że nie był on kochany, jednak jego ojciec chrzestny o którego istnieniu przez większość czasu nie wiedział, bardzo go kochał i z pewnością przez pewien czas zastępował mu ojca oraz zrobił by dla niego wszystko.

            Jako następny argument na potwierdzenie tej tezy posłuży mi zdanie: władza i bogactwo, to najczęstszy cel życiowy większości ludzi. Potwierdzę to stwierdzenie przykładem postaci Kreona z „ Antygony” Sofoklesa. Mężczyzna ten był królem i stryjem Antygony, która była narzeczoną jego syna, Hajmona. Złamała ona prawo przez co Kreon musiał wybierać między śmiercią członka rodziny lub pozbawieniem się  autorytetu, który jest niezbędny do bycia ważnym oraz szanowanym wśród narodu. Postać ta niestety wybrała pierwszą obcje, która ukazała jego stosunek między rodziną a władzą i bogactwem. Sądzę, że większość ludzi w takiej sytuacji podjęłaby taką samą decyzję co król Teb. Jest to smutne, ale prawdziwe.

            Ostatni wybrany przeze mnie argument to: każde stworzenie boskie prędzej czy później dosięgnie sprawiedliwość. Uważam, że najlepszym przykładem na potwierdzenie tego zdania jest tytułowa bohaterka „ Balladyny” Słowackiego. Kobieta ta przyczyniła się do śmierci 8 niewinnych osób. Zabijała z „ zimną krwią”, jednak gdy została ogłoszona królową, na sądach skazała samą siebie trzykrotnie na śmierć, ponieważ wiedziała, że nikt i tak się nie dowie, że to ona jest odpowiedzialna za te zabójstwa. Jednak ku jej nieszczęściu i zdziwieniu dosięgła ją boska sprawiedliwość.

            Właśnie dlatego uważam, że każdy człowiek nie może żyć bez miłości, pragnie władzy i bogactwa oraz potrzebuje sprawiedliwość. Moim zdaniem, wszystko jest dla ludzi tylko trzeba z wszystkiego „ korzystać” w umiarze, tak aby ta rzecz nie stała się naszym uzależnieniem i jedynym sensem oraz celem naszego życia.

Agnieszka Baranowska kl. II d

            

ŻĄDZA WŁADZY, POTRZEBA MIŁOŚCI, DĄŻENIE DO SPRAWIEDLIWOŚCI - CZY COŚ JESZCZE ?

W dzisiejszych czasach wielu z nas kieruje się w swoim życiu licznymi motywami, które pomagają nam osiągnąć zamierzony cel. Według mnie można do tego zaliczyć pozytywne i trochę mniej pozytywne motywy, jak np.: żądza władzy, potrzeba miłości oraz dążenie do sprawiedliwości. Ale czy trzeba do tego coś jeszcze? W mojej pracy pragnę zająć się powyższymi motywami ukazanymi w przykładowej literaturze.

Jednym z wymienionych motywów jest żądza władzy. W literaturze często poruszany jest motyw władzy, do której dąży się za wszelką cenę. Przykładem osoby, która się nim kierowała w swoim postępowaniu może być Balladyna – główna postać dramatu Juliusza Słowackiego. To właśnie jej wygórowana ambicja i żądza władzy doprowadziły do zabójstwa swoich najbliższych. Nie kochała ani matki, ani siostry. Nie wiedziała co to odpowiedzialność, wrażliwość i opiekuńczość. Aby dojść do władzy u boku księcia Kirkora, dopuszczała się świadomych morderstw niewinnych ludzi, którzy stali na jej drodze do przejęcia władzy. Sądzę, iż postąpiła źle, bo „władała” nią żądza władzy. Była gotowa zrobić wszystko, by być królową. Bezwzględne dążenie do władzy zgubiło ją tak, jak i innych, którzy próbowali osiągnąć swój cel za wszelką cenę. Balladynę za jej wszystkie uczynki trafił piorun. Właśnie w przedstawiony powyżej sposób nie powinien postępować człowiek! Normalna osoba przecież nie zabija ludzi po to, by być na szczycie władzy !

Kolejnym motywem, którym kieruje się większość ludzi, a zwłaszcza nastolatków w swoim postępowaniu - w obecnych czasach jest potrzeba miłości. Miłość- uczucie najpiękniejsze i najtrudniejsze. Głębokie i piękne, potrafi dać radość i szczęście, ale potrafi i zabić. Tutaj ponownie przykładem może być Balladyna.
Za wszelką cenę rywalizowała ze swoją siostrą Aliną o względy Kirkora. Niestety, aby zdobyć miłość jej ukochanego, przyczyniła się do zabójstwa siostry. Z kolei ukazaną w utworze Sofoklesa pt. „Antygona” miłość można rozpatrywać dwojako: jako wszechpotężne uczucie będące motorem działań bohaterów, ale jednocześnie prowadzące do ich zguby. Zarówno Antygona, jak i Hajmon kochali się tak silnie, że postanowili ponieść ofiarę ze swojego życia, choć każde w innym rozumieniu. Każdy z nas potrzebuje miłości, ale nie można dążyć do tego „po trupach”.  W ten oto sposób nie zdobędziemy serca ukochanej osoby, która jest dla nas bardzo ważna.

Kolejnym, ale za to bardzo pozytywnym motywem jest dążenie do sprawiedliwości. Tu dość istotnym przykładem jest Antygona. Zaparcie dążyła do godnego pochówku jej brata, zgodnie z prawami boskimi. Czułaby się źle, gdyby pochowano jej brata bez poszanowania jego godności i tradycji boskich. Zaś przykład Balladyny udowadnia to, że w literaturze jak i w prawdziwym życiu każdy ponosi karę za to, co zrobił. Jeśli to nie będzie sprawiedliwość wymierzona przez ludzi, to będzie to sprawiedliwość Boża. Współcześnie także można spotkać się z tym, że ludzie dążą do sprawiedliwości, poprzez różnego rodzaju strajki, czy też protesty. Starają się walczyć o sprawiedliwość, tam, gdzie jej nie ma .

Podsumowując, ówcześni ludzie kierują się żądzą władzy, potrzebą miłości i dążeniem do sprawiedliwości. Myślę, że nie trzeba tu nic więcej dodawać, ale jeśli chodzi o żądzę władzy, to nie można absolutnie dążyć do niej płacąc za to często czyimś życiem lub działając na czyjąś niekorzyść. Władca nigdy nie będzie perfekcyjny i nie ustrzeże się błędów, ale musi widzieć granicę pomiędzy rządzeniem dla dobra ogółu, a dla własnej korzyści. Potrzeba miłości przejawia się wówczas, gdy jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile. Czujemy się wówczas szczęśliwi i potrzebni drugiej osobie. Ponadto każdy z nas ma przecież prawo kierować się wieloma innymi motywami, których w mojej pracy nie uwzględniłam. Jednak nie możemy kierować się nimi wówczas, gdy mógłby poczuć się urażony  lub ucierpieć na tym drugi człowiek.

JULIA DULSKA KL.II B 

Władza, miłość i sprawiedliwość to motywy postępowania ludzi - dawniej i dziś

    Nie ulega wątpliwości, że w dzisiejszych czasach coraz trudniej sprecyzować motywy postępowania ludzi. Motyw to najprościej mówiąc sytuacja, cecha lub przeżycie, które skłania nas do działania. To coś, co sprawia, że zdarzenia potoczyły się w jakiś sposób - to miało na nie wpływ. Motywy zmieniały się na przestrzeni wieków, odgrywały większą czy mniejszą rolę, ale niektóre z nich pozostały niezmienne. Dlatego zgadzam się z podaną tezą - władza, miłość i sprawiedliwość to motywy postępowania ludzi - te trzy wymienione rzeczy miały   (i nadal mają) największy wpływ na decyzje podejmowane przez ludzi.

     Moim zdaniem, warto wspomnieć o władzy, jako motywie postępowania człowieka. Każdy władca chciałby rządzić swoim państwem mądrze i sprawiedliwie. Ale żeby mieć szansę "sprawdzić się" w roli króla, trzeba jakoś tę władzę zdobyć. Można to porównać do wędrówki - pierwszy etap to odkrycie w sobie zadatków na kogoś, kto będzie kierował ludem. Drugi - uzyskać zaufanie poddanych. Kolejny, ostatni już etap to osiągnięcie zamierzonego celu. Niestety, nie każdy umie tę władzę dobrze wykorzystać, a także zdobyć zgodnie z powyższym planem. Przykład znajdziemy w książce  "Balladyna" Juliusza Słowackiego. Tytułowa bohaterka dramatu to dziewczyna, która chce mieć za męża człowieka bogatego i o dobrej pozycji w państwie. Kiedy nadarza się okazja na spełnienie marzenia, Balladyna pragnie zrealizować je za wszelką cenę. Zabija swoją konkurentkę - siostrę Alinę - i już nic nie może stanąć jej na przeszkodzie do władzy. "Jedna zbrodnia ciągnie za sobą kolejne" - tak było też w tym przypadku. Potem, kiedy Kirkor wyjechał, dopuszczała się kolejnych morderstw. Po zdobyciu Korony Popielów, śmierci męża i Kostryna musiała rządzić sama - ale o to właśnie jej chodziło. W swoim postępowaniu była bezwzględna i nie miała żadnych skrupułów przy wyborze metod do osiągnięcia celu.

      Kolejny ważny argument wiąże się z tym, że wielu z nas dąży do sprawiedliwości. To bardzo pozytywna cecha, ale niestety rzadko spotykana. Ludzie powinni starać się, aby na świecie zapanowała większa sprawiedliwość: podczas wymiaru kary dla złoczyńców oraz w stosunku do swojej rodziny. Przykładem osoby, która sprawiedliwość w rodzinie stawia na pierwszym miejscu może być Antygona. To główna bohaterka dramatu Sofoklesa, pt. "Antygona". Dziewczyna ceni sobie równouprawnienie i chce, aby inni także je docenili. Mimo że grozi jej to śmiercią, postanawia pochować swojego brata. Nie boi się kary, gdyż wie, że postępuje słusznie - zgodnie ze swoim sumieniem. Za wszelką cenę starała się o godny pochówek dla Polinejkesa, była uparta i pewna swoich racji. Niestety, z żalu, tęsknoty i miłości popełnia samobójstwo, którym narusza szanowane prawa boskie. Kolejny przykład znajdziemy w "Balladynie". Ukazuje ona, co może spotkać kogoś, kto przez dłuższy czas zataja prawdę. Dziewczyna usiłuje wymierzyć sprawiedliwość jako władca, ale nie spodziewa się, że to na nią wydany będzie wyrok. Uświadamia nam, że prędzej czy później każde zło zostanie ukarane.

        Warto wspomnieć też o tym, że dużo rolę w motywach romantycznych odegrała miłość. Nie zawsze "przynosi" ona zamierzone skutki, czasem ktoś nie czuje tego samego, co my. Niektórzy chcąc uzyskać odwzajemnienie uczuć byli gotowi na wiele poświęceń ze swojej strony. Często cierpieli z powodu rozstania - kończyło się to zazwyczaj samobójstwem lub ucieczką. Tak było też w przypadku Goplany, bohaterki dramatu Słowackiego. Kochała ona Grabca, ale niestety ten żywił uczucia do Balladyny. Razem ze swoimi sługami, Skierką i Chochlikiem, knuła liczne intrygi przeciwko rywalce, m. in. zaprowadziła Kirkora do domu Wdowy, podsunęła pomysł z malinami oraz podarowała Grabcowi legendarną Koronę Popielów. Przysporzyło jej to wielu niepotrzebnych problemów, przez co musiała odlecieć z doliny Gopła z kluczem żurawi. Pokazuje nam to, że czasem nawet "ślepa miłość" może mieć zły wpływ na przebieg zdarzeń.

     Podsumowując przedstawione argumenty, mogę z pewnością stwierdzić, że powyższa teza jest prawdziwa. Literatura epoki romantyzmu pokazuje wiele przykładów przemawiające za jej słusznością. Jednak nie tylko tam możemy się z nimi spotkać - kierują one postępowaniem ludzi do dzisiaj.

Natalia Maćkowiak 2a

Żądza władzy, potrzeba miłości, dążenie do sprawiedliwości

Niektórzy ludzie potrafią zrobić wiele rzeczy, niekiedy strasznych, dążąc do obranego celu. Dla nich ważne jest tylko osiągnięcie sukcesu, bez względu na okoliczności. Są zdeterminowani i gotowi na wszystko. Każdą z tych osób musi coś napędzać, muszą mieć motywację do działania. Często dążenie do obranego celu daje większą satysfakcję niż osiągnięcie go. Z całą pewnością można stwierdzić, że silne uczucia i potrzeby są motywem postępowania ludzi i często powodują niewłaściwie decyzje.

Pierwszym argumentem na poparcie mojej tezy jest problem żądzy władzy, który we współczesnym świecie dotyka wielu ludzi. Władza daje człowiekowi ogrom siły i możliwości, dlatego przyciąga go jak magnes. Motyw władzy wykorzystywany jest w wielu utworach literackich. W „Antygonie” Sofoklesa, Kreon - władca Teb - wierząc w swoją nieomylność, sprzeciwił się bogom, zignorował ich prawa i został za to surowo ukarany. Tytułowa bohaterka utworu Juliusza Słowackiego pt. „Balladyna”, dążąc do władzy, posunęła się do wielu zabójstw. Obie te postacie kierowały się egoistycznymi pobudkami i na pierwszym miejscu stawiały własne potrzeby.

         Kolejnym potężnym uczuciem, które jest motorem działań ludzkich, jest miłość. Niektórzy w jej imię potrafią zrobić wszystko, nawet oddać własne życie. Rodzice bez wahania poświęcą się dla ratowania własnego dziecka, a inni wyrzekną się własnego szczęścia, by odnieść korzyści materialne. Głębokie uczucie Antygony i Hajmona w utworze Sofoklesa doprowadziło ich do zguby, natomiast dla Balladyny miłość nie miała żadnego znaczenia. Nie liczyła się z uczuciami innych ludzi. Potrafiła poświęcić członków własnej rodziny, gdy ci stanęli jej na drodze do tronu.

         Innym motywem napędzający ludzkie uczynki jest dążenie do sprawiedliwości. Ludzie szukają jej w sądach, mediach lub na własną rękę, często bezskutecznie. W dramacie „Antygona” tytułowa bohaterka, kierując się własnym sumieniem, sprzeciwiła się zakazowi władcy, została niesłusznie osądzona i skazana na śmierć. Z kolei Balladyna świadomie i z premedytacją, zdając sobie sprawę ze swojego okrucieństwa, dokonywała złych czynów. Chcąc zagłuszyć własne sumienie, jako nowa królowa, wydała na siebie wyrok śmierci za zbrodnie, których sama się dopuściła.

         Podsumowując przedstawione przeze mnie argumenty, można w pełni stwierdzić, że to uczucia i potrzeby są motywem postępowania każdego człowieka. Czasem prowadzą do błędnych decyzji, których potem mocno żałujemy, a inni ludzie przez nie cierpią. Ważne jest to, aby w tym wszystkim nie zapomnieć kim naprawdę jesteśmy. Nie można tracić człowieczeństwa na drodze do upragnionego celu.

Konrad Dębski II a 

Jak się zdrowo odżywiać...

... wg Basi Mroczek z klasy IIIa      

Czytelniku, porady powyższe weź sobie do serca

Uczniowie pasjonaci - malowanie Adrianny

"Odkąd byłam mała, zawsze lubiłam rysować. Bazgrołki, które rysowałam w przedszkolu czy te, które robiłam dla mamy, by potem zawisły na drzwiach naszej lodówki, były początkiem tego wszystkiego. Robiłam to, bo kochałam to robić. Rysuję do dzisiaj, spotykając się zarówno z wyrazami uznania, jak i konstruktywną krytyką, która mocno mnie podbudowuje. Stosuję wiele metod, począwszy od tradycyjnych ołówków, przechodząc przez markery, a skończywszy na farbach. Staram się uchwycić to, co czuję w danej chwili i przekazać emocje, co jest dla mnie najważniejsze. Mam nadzieję, że kiedyś moje hobby stanie się czymś poważniejszym :)" - tyle o swoim malowaniu powiedziała uczennica klasy III Adrianna Szczyra. Poniżej próbki jej prac.

 

 

 

 





                             

Na urodziny 6-letniej Nikoli Kubiak Ada przygotowała szczególny prezent - portret dzielnej dziewczynki:

 

August Cieszkowski inspiruje

     Kim był August Cieszkowski? Ziemianin, hrabia, filozof, polityk, działacz społeczny i polityczny, wiele podróżował oraz publikował. Za swoją działalność został aresztowany przez władze carskie, a po uwolnieniu przeniósł się do zaboru pruskiego - 2.07.1842 nabył Wierzenicę i tam też osiadł na resztę lat swego życia (zmarł 12.03.1894).
     Adrianna Szczyra oraz Michalina Filipiak wzięły udział w konkursie poświęconym życiu, działalności i podróżom tego wielkiego Polaka. Czekając na ogłoszenie wyników, ich prace można obejrzeć na poniższych prezentacjach.

 

KONCERT CHARYTATYWNY DLA NIKOLKI KUBIAK

Ferie, czyli rozważania o...

                                        ...no właśnie, o czym?
      Słodkie nieróbstwo. Luzik. Nie wiem, co z nadmiarem czasu zrobić. Lekka panika, że nic nie zrobiłam. Czy zawsze trzeba coś robić? Trzeba. Bo życie za krótkie, by zmarnować choć chwilkę. Bo nigdy nie wiadomo, co przyniesie następna minuta, więc trzeba żyć tak, jakby następnej miało nie być.
     Co zostałoby, gdyby następnej nie było? Rozgrzebana i niedokończona strona szkoły... niesprawdzone rozprawki... kilka nieocenionych maili... To zawodowo. A prywatnie? No właśnie, prywatnie, więc to moje. A co jest pomiędzy sferą prywatną, a zawodową? Nasze rozmowy z innymi ludźmi, nasze ocieranie cudzych łez, nasze rozweselanie, nasze bycie z innymi. Może jakieś słowo, rada, wsparcie. Ale to już najlepiej wiedzą ci, z którymi wielokrotnie lub niekiedy się spotykamy.
     Z liczby pojedynczej przeszłam na mnogą. Dlaczego? Bo rozmowy to nie monologi, bo bycie z innymi, to nie bycie z sobą tylko i wyłącznie, więc ta liczba mnoga pasuje.

     

 

                                             

     Czas i ludzie mają w sobie coś anielskiego - są, mijają, pomagają, przemijają, nawet kiedy ich nie widać, towarzyszą nam, naszym myślom, uczuciom...

     Anielska cierpliwość, czas stanął w miejscu, człowiek wielkiego serca - ot, kilka związków frazeologicznych i językowy dowód, że czas, człowiek i anioły się przenikają - Czas stanął w miejscu dla człowieka o wielkim sercu, gdy jego anielska cierpliwość została wystawiona na ciężką próbę. I co było dalej? Wiadomo, jak o wielkim sercu, to dał radę